China
Het ‘traditionele China’ beslaat grofweg het Zuidoosten en midden van het vasteland van China en is de bakermat van de Chinese cultuur.
Fysisch geografisch zijn hierbinnen drie belangrijke gebieden te onderscheiden: Chinees laagland, Noord-Chinees bergland en Zuid-Chinees bergland. Naast dit kerngebied bestaat het huidige China uit een aantal andere gebieden, die zich kenmerken door een eigen geschiedenis en vaak ook door verschillen in taal en cultuur met de rest van China.
Cultuur
De term Chinese cultuur heeft betrekking op een veelheid aan tradities en religieuze gebruiken zoals deze in alle uithoeken van China gedurende de geschiedenis van China hebben bestaan en nog steeds bestaan. Het uitgestrekte land kent een grote verscheidenheid aan culturen en volkeren, zowel in het verleden als in het heden. De grootste etnische groep – met een grote onderlinge verscheidenheid – zijn de Han-Chinezen. China kent echter veel minderheidsvolken, waaronder Mongolen, Oeigoeren en Tibetanen.
Religie
In China hebben zich van oudsher vele religies en filosofieën ontwikkeld c.q. gevestigd zoals: voorouderverering, taoïsme, confucianisme, boeddhisme. De traditionele Chinese godsdienst is in feite een mengeling van deze eerste vier genoemde tradities. Daarnaast kent China ook belijders van het christendom en de islam.
Taal
In China worden verschillende talen gesproken. Hoewel zij vaak worden samengevat onder de noemer Chinees vormen zij taalkundig gezien aparte talen, die onderling niet worden begrepen. Uit politieke of culturele overwegingen vermijdt men echter de term ‘talen’ en wordt het begrip fangyan (方言, letterlijk streektaal) vertaald met dialecten.
Bevolking
China heeft verschillende nationaliteiten, 94% van de bevolking zijn Han-Chinezen. Het jaar 206 v.Chr. wordt verondersteld het beginjaar van Han-dynastie te zijn. Daarnaast heeft China nog enkele etnische minderheden (2% van de totale Chinese bevolking). Het grootste gedeelte leeft in het noord- en zuidwesten van China. De grootste minderheid, de Uyguren, bevindt zich in Xinjiang, met name ten zuiden van de Hemelse Bergen (Tian Shan), in de steden en op de landbouwgronden van de oases in het Tarimbekken.