Yin & Yang – Chi Connect – Meditation in Motion

Yin & Yang

“Yin en Yang zijn de Dao van Hemel en Aarde.
Zij vormen de beginselen van de talloze bouwstenen van het universum
Ze zijn de vader en moeder van verandering”.

Nei Jing Tu

Yin en Yang (☯) zijn Chinese begrippen die verwijzen naar twee tegengestelde principes of krachten waarvan alle aspecten van het leven en het universum doordrongen zijn. Het yin-yangsymbool is de Oud-Chinese voorstelling van de kosmische dualiteit, waarbij yin vrouwelijkheid (aarde, koude, het noorden, vochtigheid) symboliseert en yang mannelijkheid (hemel, warmte, het zuiden, droogte). Het zijn echter niet alleen tegenstellingen, maar vooral ook complementaire (elkaar aanvullende) waarden.

Het universum; alles wat er is en niet is, wordt de Dao (Tao) genoemd. Dao is niet te kennen, te begrijpen of te duiden. ao manifesteert zich in 2 tegengestelde waarden: yin en yang. Dit zijn geen absolute polen zoals goed en kwaad; beide waarden bestaan slechts in relatie tot elkaar. Je kunt ‘lang’ uitsluitend lang noemen in relatie tot ‘kort’; beide kunnen dus niet afzonderlijk (op zichzelf) bestaan.

Yin wordt in verband gebracht met de donkere maan (die afgekeerd is van de zon) en staat zonder oordeel voor de vrouwelijke natuur. Yang wordt in verband gebracht met de heldere zon en komt overeen met de mannelijke natuur. Yin: de donkere zijde van de berg en yang: de lichte zijde van de berg.
Yin en yang zijn de uitdrukkingsvormen van de Tao en hebben op zichzelf geen waarde. Je kan dus nooit een yin- of yang-mens zijn in absolute zin!
Yin en yang worden in de regel met respectievelijk zwart en wit aangegeven. Yin en yang zijn ‘gevangen’ in een cirkel, die symbool staat voor Dao; taoïsme, het Taijitu (太極圖), ook bekend als het Tai Chi-symbool.

Yin yang toont zich (manifesteert zich) volgens een aantal principes:

  • Yin en yang is geen statisch fenomeen; het is een dynamisch proces, dat nooit stopt of gestopt kan worden.
  • Alle verschijnselen in het universum zijn gebonden aan de dynamiek/beweging van het yin-en-yang-principe.
  • Iets heeft altijd een yin- én een yang-kant; wanneer iets Yin genoemd wordt, is ook yang aanwezig. Het absolute yin of absolute yang bestaat niet. Er bestaat geen absoluut donker of licht; in de nacht wanneer het donker is, kan men toch zien en overdag zijn er altijd schaduwen.
  • Iets kan pas yin of yang genoemd worden wanneer men het vergelijkt met iets anders.
  • Yin en yang zijn onderling verbonden, wanneer een waarde te groot wordt, dan remt de ander af.
  • Yin is de veroorzaker van yang; hetgeen in het symbool tot uitdrukking komt door de witte stip in donkere yin.
  • Yang is de veroorzaker van yin; hetgeen in het symbool tot uitdrukking komt door de zwarte stip in het lichte yang.

Niets in het universum is volledig yin of volledig yang. Wanneer men door de cirkel van het yin-yangsymbool een verticale lijn tekent, dan ziet men dat in de ene waarde ook de andere aanwezig is (de halve cirkel). De twee stippen geven aan dat het ene het begin van het ander is, dat yang het begin is van yin en yin het begin van yang. De lijn die de ‘scheiding’ tussen yin en yang aangeeft, wordt niet als een rechte verticale lijn getekend. Het is een ‘S’ waarmee wordt aangeduid dat een en ander een dynamisch proces is. Het suggereert de beweging en toont dat yang en Yin ook de onbalans in verschillende richtingen representeren: op en neer, links en rechts, voor en achter. En dus ook bij de eigenschappen vol en leeg, hard en zacht enz.
Je kan dus stellen, dat yin en yang de te onderscheiden delen van de Tao zijn, die elkaar veroorzaken en in stand houden. Het zijn de delen van de eenheid (tao).

Hoewel yin staat voor vrouwelijkheid en yang voor mannelijkheid komen in het lichaam van beide seksen
beide elementen voor. Dit wil niet zeggen dat iedereen precies voor 50% uit yin moet bestaan en voor 50% uit yang. Elke persoon heeft een unieke eigen verhouding van yin en yang, dat door het leven verstoord kan raken. Een verstoring van de balans in de yin-yang-verhouding kan ziekte veroorzaken, maar ook nieuwe inzichten/mogelijkheden. Verstoringen zijn feitelijk geen verstoringen; het is de beweging waarin het leven / de tao zich manifesteert. Op het moment dat deze beweging niet in overeenstemming is met dat wat mogelijk of gewenst is, kan degene die het betreft spreken over een ontregeling/zieke/nieuwe mogelijkheden.

Er zijn verschillende componenten die de beweging van yin en yang beïnvloeden; de constitutie, het klimaat, het seizoen, de bezigheden en de emotionele omgeving. Alle componenten beïnvloeden elkaar constant; het werkt als een netwerk. Het geheel vormt bovendien een dynamisch proces. Ook iemand, die in perfecte gezondheid verkeert, moet in staat zijn zich aan te passen aan onvermijdelijke veranderingen van het leven. Leven is bewegen.

De yin-yang filosofie vormt tot op de dag van vandaag de basis van de Chinese cultuur; geneeskunst (acupunctuur), sport, dans of de complexiteit van
de menselijke persoonlijkheid (Chinese astrologie en de I Tjing) e.d.. Een interessant voorbeeld van de dynamiek van yin en yang vindt men in de Chinese geneeskunst, van de lever stelt men dat deze yang bevat binnen het yin. Omdat de lever bloedopslaat, heeft de lever ook de yin-kwaliteit van vasthouden. Maar omdat de lever ook het Qi beweegt, heeft hij ook de yang-kwaliteit van beweging. De lever is dus zowel een yin- als een yang-orgaan.

Geen echte dualiteit 
En zo kwam uiteindelijk het besef/bewust zijn, dat de Tao (het Alles) zich manifesteert in twee tegengestelde waarden ‘die geen dualiteit vormen’. Yin (het éne) is niet beter dan Yang (het ander) of andersom, ze zijn even-waardig aan elkaar. Evenwaardig betekent in deze gelijk èn toch verschillend. Dus niet gelijkwaardig. 
Het is beweging, het proces/de dynamiek tussen yin en yang die een ‘verstoring’ tussen yin en yang kan veroorzaken. Yin of yang kunnen ook niet verdwijnen of ontbreken. Het is de mens die het yin of het yang van zijn leven een te groot accent geeft waardoor er klachten, “ontregelingen in yin en yang” ontstaan.

De begrippen yin en yang komen altijd in wederzijdse betrekking/relatie voor: water (Yin) – stoom (yang) – ijs (yin). Het is dus niet zinvol om te zeggen dat yin = water en yang = boven o.i.d. Deze wijze van denken is voor de westerse mens lastig. Dit komt doordat de taal, waarin men zich uitdrukt geen beeld- maar een lineaire taal is. Hierdoor kan de essentie van zaken niet altijd eenvoudig worden weergeven; zo zegt ons woord: ‘arm’ niet of het om een ledemaat gaat of dat men geen geld heeft. Onze lineaire uitdrukkingsvorm geeft ons ook de mogelijkheid het ene een meer waarde te geven(dualiteit).

In dit kader is het interessant te zien dat het yin-yangsymbool, zoals dit in de westerse wereld wordt weergeven, links, yang de kleur wit heeft en rechts, yin zwart. Yin betekent in het Chinees het donkere en yang het lichte. In de authentieke Chinese literatuur vindt men yin (het donkere) niet rechts maar onder Yang (lichte). Dit omdat de Chinees van beneden naar boven leest. Ook wordt yin niet met zwart weergeven, maar rood.

Het Westen heeft gemakshalve het yin-yang-symbool van ‘horizontaal’ rechtsom naar ‘verticaal’ gekanteld en het donkere (rood) in de kleur zwart veranderd, waardoor de essentie van de yin-yangfilosofie voor de westerse mens moeilijk te begrijpen is; laat staan toe te passen!

Geschiedenis
De oorsprong van yin en yang ligt duizenden jaren terug. Het principe wordt voor het eerst genoemd in de I Tjing, die stamt van ongeveer 700 tot 1000 jaar voor Chr. Men vermoedt dat in een poging het leven te begrijpen de Chinees de bewegingen in de natuur als uitgangspunt heeft genomen; zomer – winter / dag – nacht / warm – kou / regen – droogte / gezondheid – ziekte enz..

Daarvoor trachtte men het leven te voorspellen, door op bepaalde tijden een schouderblad van een schaap in het vuur te houden, dat dan door de hitte brak en de vorm van de breuk aangaf wat men van de goden kon verwachten. In die tijd gebruikte de Chinees het schrift om met de goden te kunnen praten en aldus schreef men ‘de uitkomst van de breuken’ op het betreffende bot, die werden bewaard. Uit al deze bewaarde en beschreven schouderbladen ontdekte men dat het leven niet door breuken in een bot te voorspellen was; dat het in het leven ‘goed’ of ‘fout’ kon gaan.

                                                                                                                          CHI-CONNECTED (©) 2013